Zehra...

Dünya güzeli Zehra. Üniversitede mimarlık kazanıp İstanbul’a gelir.

Kimlik probleminin farkında. İkili hayatıyla mücadele ediyor.

İstanbul’a mı ait, Anadolu’ya mı?

Kapalı olmak ama açık yaşamak mı istiyor?

Yoksa olduğu gibi kabul edilmek mi sadece?

Peki memleketin ezberi buna uygun mu?

Ne zaman oldu ki!

★★★

Nesrin...

Kalp ve Damar Cerrahı...

Zehra’nın annesi Aylin’in çocukluk arkadaşı.

Gitmek isteyen kadın...

Hiç kimseyi taşımak istemeyen...

Yorgun...

Anadolu’dan kaçtığı gibi şimdi de İstanbul’dan kaçmaya çalışan bir bıkkın.

★★★

Aylin...

Anadolu’da kalmış,

inatçı...

‘Biz’ zannettiği Nesrin, sözünde durmayınca küsmüş.

Çarşaflı...

Kabul etmekle ilgili bir derdi var. Bu kızına da dert olmuş.

★★★

Harun...
Yakışıklı Harun. Zehra’nın ilk görüşte aşkı.

Nesrin’in alkolik ve sevilmediğini düşünen kız kardeşi.

Demans hastası annesi... Ki bu rolü Müjde Ar oynamış.

Nesrin’e âşık erkekler...

★★★

Ve iki yakası bir araya gelmeyen İstanbul...

Olmazların olduğu şehir...

Üniversitedeki hocaları öğrencilerden kendi İstanbul hikâyelerini yazmalarını ister. Zehra bir yandan o hikâyeleri anlatırken, diğer yandan da şehirde yaşanan muhafazakâr/seküler hayatlar gelir ekrana.

Her birinin kendine ait dertleri var.

Memleketin kutuplaşması...

Kadınının bitmeyen çilesi...

Yarım kalmışlıklarımız...

Bir türlü kendimizi gerçekleştiremememiz...

Zehra’nın yalan üzerine kurulu hayatındaki gerçek olma çabasına bayıldım. Helin Kandemir’i izlemeye doyamadım.

Nesrin’i canlandıran Canan Ergüder her zamanki gibi müthişti.

Ve inatçı Aylin, Melisa Sözen o kısacık rolünde bile fark yaratmış.

Diyalogları, monologlarıyla sizi bir o duvara bir bu duvara çarpacak, varoluşunuzu sorgulayacaksınız.

Hayatta olmuş musunuz, ham mısınız........

© Korkusuz