Dizindeki yaralarla büyürdü çocuklar. Duvarlarda "Ali, Ayşe'yi severdi" ama yüreklerdeki en büyük aşktı futbol... Mahalle maçlarında mutlaka aramızdan biri döktürürdü, nazar değmesin diye kurşun döktürürdü analar...

Herkesin hayalinde büyük takımlardan birinde futbolcu olmaktı. Yoksulluğun onurlu bir duruşu vardı, Zenginliğin asaleti. Sazın telleri duyulurdu geceleri, radyolarda tuttuğumuz takımın maçını dinlerdik zarif spikerleri sesinden. Sonra kendi çocuklarını doğurdu ihanet. Tribünler kanlandı, en kral fiil oldu küfür hakaretler. Kendini yere atarak penaltı imal eden soysuz sahtekarlar, sayısız şampiyonluk icat etti.

Galibiyet için her yolu mübah saydı emek çalan züppeler!. Kendi canı yandığı zaman ortalığı yangın yerine çevirenler, başkalarının canını yakarken dilsiz şeytan oluverdiler. Otuzbeşeydi bakla, mahallede kırdığı camla büyürdü her çocuk. Güneşin altında oynanan oyundu futbol, taştan kaleler yapardık" Altıda haftaym on ikide biterdi"

O zamanlarda........

© Kocaeli Koz