Kocaeli’de birçoğumuzu birbirine yakın tutan dostluklar var. Her zaman buluşup sohbet ederiz, fakat son zamanlarda dikkatimi çeken bir şey var. Çoğu dostum yalnız yaşamaktan şikayetçi. Her biri, yalnızlıklarının getirdiği zorluklardan bahsederken, bu durumun hayatlarını ne kadar olumsuz etkilediğini anlatır. Ve onları dinlerken, hak vermemek elde değil.

Gerçekten de zor bir durum. Özellikle pandemi döneminde yalnız kalmak, sokağa çıkma yasakları ile 10 gün boyunca evde tek başına kalmak, insanı ruhsal olarak tüketecek kadar zorlayıcı bir deneyim. Birçok insan, bu yalnızlıkla boğuşurken, dışarıdan baktığınızda ne kadar da karmaşık bir hal aldığını görmek mümkün.

Ülkemizde, son yıllarda yalnız yaşayan insanların sayısı giderek artıyor. Kentleşmenin hızla yükselmesi, büyük aile yapısının zamanla yok olması ve insanların evlenme ya da aile kurma isteğinin azalmasıyla yalnızlık giderek yaygınlaştı. Bir yandan bu yalnızlık, bir diğer yandan nüfusun yaşlanması, özellikle 65 yaş ve üstü tek kişilik hanelerin sayısının hızlıca artmasına neden oldu. Bu bireylerin çoğu, eski aile yapılarının, yakın akrabaların ve sosyal çevrelerin yokluğunda tek başlarına yaşamaya başlamışlar. İşte bu da beraberinde yalnız ölümleri getiriyor.

Gerçekten de yalnız yaşayan insanların ölüm haberleri çoğu zaman çevrelerinden, yakınlarından haber alınmadan kayıtlara geçiyor. Birçoğunun ölümünden günler sonra, komşuları ya da........

© Kocaeli Koz