Bazı tarihsel günler, gelecek tahayyülümüzün, verdiğimiz mücadelenin önemli dayanaklarıdır. Evvelki gün kutladığımız 1 Mayıs, bu takvimin en önemli günlerinden biridir. 4 Mayıs’ta Fikri Sönmez’i, 6 Mayıs’ta, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ı anacağız.

Düzen yanlısı fikirler de “çetin mücadelelerden” geçtiklerini iddia ederler çoğu zaman. Sistemin gadrine uğradıklarını söylerler. İktidardayken bile muhalif görünmek isterler. Bugün pek çok insanın, siyasetçinin içeriğini bilmeden kutladığı "3 Mayıs Türkçülük Günü" bu açıdan değerlendirilebilir. Zira uzun zamandan beri popüler bir gün olması için özel bir gayret harcanıyor.

Günün anlamını, nasıl ortaya çıktığını bilmeyen pek çok insan var. Bilinmesi için küçük bir katkı yapmaya çalışalım.

“Türkçülük Günü” ilk defa 1945 yılında kutlanmıştır. Günün esin kaynağı, bir yıl önce, 1944’te olanlardır. Nedir yaşananlar? Düşman işgaline karşı bir direniş mi? Mazlum bir halkın isyanı mı? Haksızlığa karşı bir başkaldırı mı?

Ülkemizde ırkçılık, İkinci Dünya Savaşı'na kadar daha çok resmi ideolojiyle arasını bozmadan, onun gölgesinde palazlanmaya çalışır. Hitler’in yükselişi ve iktidarın Almanya’ya yaklaşması, ırkçıların daha cüretkâr olması için uygun bir ortam yaratmıştır.

1944 yılında ırkçılığın en önemli isimlerinden Nihal Atsız, Başbakan Şükrü Saraçoğlu’na yönelik bir açık mektup kaleme alır. Onun meclis kürsüsünden yaptığı bir konuşmada sarf ettiği, “Biz Türk’üz ve Türkçüyüz ve daima Türkçü kalacağız” cümlesine atıf yapar ve son dönemde komünist faaliyetlerin artmasından şikâyet eder. Bunların önüne geçilmelidir.

Atsız, aynı içerikli........

© Kısa Dalga