Abdullah Öcalan’ın 27 Şubat’ta yaptığı ‘tarihi’ çağrıdan sonra yanıtı aranan sorular ortada:

Şimdi ne olacak? Nasıl bir yol haritası izlenecek?

PKK kongresini toplayıp silah bırakma kararı alarak kendisini feshedecek mi?

Eğer bu kararı alırsa sonra ne olacak?

Silahlar nasıl bırakılacak? Nereye bırakılacak? Kandil’deki PKK’liler nereye gidecek?

Onlar için bir yasal düzenleme yapılacak mı?

Bahçeli’nin dediği gibi “Türkiye’ye gelip adalete teslim” mi olacaklar, yoksa başka bir yol ve yöntem mi bulunacak?

Soru çok. Yanıtlar henüz yok.

Ve tabii Öcalan’ın çağrı metninde yer almayan ancak Sırrı Süreyya Önder’in not olarak ilettiği “Şüphesiz silahların bırakılması ve PKK’nin kendini feshi, demokratik siyaset ve hukuki boyutunun tanınmasını gerektirir” cümlesi…

Öcalan PKK’ye silah bırakma çağrısı yaparken devlete de sende üzerine düşen görevleri yerine getirmelisin diyordu.

Zaten başka türlüsü de düşünülemez.

Dün DEM Parti Eş Genel Başkanı Tülay Hatimoğulları, Öcalan’ın “kendi örgütüne yaptığı çağrının gerekliliklerinin yerine getirebilmesi için hem devlet nezdinde, hem de kendi örgütüyle yapacağı........

© Kısa Dalga