2019 yılının sonlarına doğru başlayan, ancak tüm dünya üzerindeki etkisi 2020 yılının ilk aylarında yayılan Covid-19 Pandemisi üzerinden 5 yıl geçti.

Birçoklarımız yazımın başlığındaki soruyu soruyoruz kendimize… Çünkü dünyamızın bugünkü haline baktığımızda dünyayı kasıp kavuran, milyonlarca insanı yaşamından eden bu korkunç illetin gerçekten yaşanıp yaşanmadığı konusunda şüpheye düşüyoruz.

Evlerimize hapsolduğumuz, her gün televizyon haberlerinde yüzlerce kişinin Covid yüzünden öldüğünü gösteren istatistikleri korku ile izlediğimiz, çocuklarımızın eğitimden mahrum olduğu, sosyal izolasyon yüzünden ruh sağlığı problemleri ile boğuşan insanların arttığı o korkunç günleri gerçekten yaşadık mı?

“Ateş düştüğü yeri yakar” atasözü ne kadar doğru imiş. Pandemi bunu bize bir kez daha öğretti. Covid yüzünden yakınlarını kaybedenler Pandeminin bir kabuslu rüya değil, gerçekten yaşanmış olduğunun bilincindedirler.

Pandemi esnasında hepimizin bildiği birçok şeyler doğrulandı. Örneğin, sistemik eşitsizliğin sosyal yaşamımızın her alanında ne kadar yaygın olduğunu gördük. Yaşadığımız ülke İngiltere nüfusunun yüzde 14 ünü oluşturan etnik azınlık toplumların salgından ölenlerin yüzde 35ini teşkil ettiğine şahit olduk. Pandemimin ilk aylarında yaşamlarını kaybeden 58 sağlık personelinin yüzde 70’inin etnik azınlık toplumlardan geldiğine de.

Politikacıların ne kadar işe........

© Kıbrıs Postası