Çok basit, çok kolaya indirgenen bir yaklaşım var.

Tüm bunlara rağmen bir o kadar gerçek ve önemli bir yaklaşım, belki yaklaşım demek de yanlış, konu genel olarak üretim.

Ancak, klasik anlamdan öte bir şekilde anlatmak gerek.

Yani "üretmeyen toplum, yok olmaya mahkûmdur" gibi deyimden, slogandan öte bir gerçekle yüzleşiyoruz, yüzleşmeliyiz.

Bu konuya girmek isteme sebebim, kalabalık bir ortamda gelişen sohbetin, üretim odaklı olmasıdır.

Anlatıyor bir arkadaş;

"Babam devlette çalışıyordu. Sonra devletten ayrıldı ve Asil Nadir'in yanında çalışmaya başladı. Vinç operatörüydü. Hafta sonları mesai yapıldı mı döviz üzerinden ve normal mesai ücretinden çok daha fazla ücret alıyordu.

Asil beyin babası, rahmetli İrfan Nadir, portakal üreticisinin ürününü daha dalında, çiçek halindeyken satın alırdı. Narenciye üreticisinin altın dönemleriydi. Fabrika vardı, günde üç vardiya çalışıyordu. Şimdi narenciye dalında kalıyor, bahçeler kurudu. Ağaçlar tükendi, azaldı, pazar da kalmadı."

Ve elbette, üretim denince, toplumsal........

© Kıbrıs Postası