"Kalk ayağa ve ilerle

Katliam şehrine doğru, şehrin avlusuna

Dokun kendi ellerinle, başındaki gözlerinle

Ağaca, taşa, tel örgülere, duvardaki sıvaya

Serpilmiş kanları ve kurumuş ölü beyinlerini gör

İlerle yıkıntılara, parçalanmış duvarlara doğru

Boşluk derinleşmiş, gedik büyümüş

Yıkılmış ocağı geç, çökmüş duvara ulaş

Yanık ve çıplak tuğlalar, kararmış taşlar gösterir

Onulmaz, onarılmaz yaraların açık ağızlarını

Örümceğe sor, yuvasındaki

Gözleri gördü hepsini; ağıyla örsün sana

İnsan kulağının işitebileceği en korkunç öyküyü

Yarılmış karınların

Çivilenmiş burun deliklerinin, parçalanmış kafataslarının

Kirişe asılmış adamların

Ve annesinin yanına fırlatılmış bebeğin öyküsünü

Anne mızraklanmış, bebek annesinin sütsüz ve soğuk memesinde yatışmış;

Bir hançer, nasıl ikiye böldü bebeğin seslenişini

“An” deyip kaldı “Anne” diyemeden.”

“Katliam Şehri” bu şiirin adı. Neresi olabilir şairin ‘Katliam Şehri’ dediği?

Gazze mi? Han Yunus mu? Refah mı?

Belki Halilürrahman, Nablus, Ramallah.

Sabra ve Şatilla katliamlarını mı tasvir........

© Karar