Bayramın günlerini tüketmeye tükettik fakat hala yorgunluğum çıkmadı.

İşin özeti sıla-i rahim. İki gün içinde çoluğumla, çocuğumla birlikte koştura koştura Kefken’le Bolu dağı arasında 7-8 köy ve kasabada 15-20 haneyi ziyaret etmiş olduk.

Çoluk-çocuk derken, biz kalabalığız, bir otomobile sığabildiğimiz kadar.

Sonradan oğlum İsmail gelinim Çiçek’le birlikte bize katıldı.

Bazı yerlerde, mesela Düzce’de Aziziye Mahallesi’nde teyzemin oğlu Ataman’ı aradım teyzemin evinde toplanın dedim, toplandılar. Böylece vakitten tasarruf etmiş olduk.

Tabii ki Bayram ziyaretleri annemin ve babamın kabirlerinin bulunduğu Kefken yakınlarındaki Potlar köyünden başlıyor.

Orada dayılarım var.

Babamın şimdi içinde kimsenin yaşamadığı ıssız evceğizi var. Gidip geldikçe şenlendiriyoruz.

Geçen mart ayında tarlaya beş on tane kara, kokulu üzüm dikmiştim. Bu cinse İsabella diyorlar, Karadeniz bölgesinde yaygın.

Fidanlar tutmuş, yapraklanmış, buna sevindim.

İki gün boyunca bu kadar insanla haşır neşir oldum, hiçbir yerde politikadan laf açılmadı.

İsrail’in Gazze’deki vahşetini politik konuşmadan saymıyorum.

Herkes, her yerde bunun acısını az veya çok hissediyor. Az veya çok, konuşuluyor.

Şu bizim meşhur Follu’nun Kahvesi’nde durum biraz........

© Karar