Türkiye’nin Osmanlı’dan günümüze taşıdığı birçok sorunu var ve bu sorunlarımızı derinleştirmeden çözme konusunda ise maalesef ciddi zaaflarımız var. Balkan Savaşları öncesi havayı okuyamadığımız için Osmanlı asıl anayurdunu kaybetti, hayalperest idarecilerinin sınır tanımaz muhterislikleri de bizi kazanılamayacak bir savaşa sokarak elde kalan son toprak parçalarımızın işgaline sebep oldu.

Anasır İslamiyenin bağımsızlığı için başlatılan Milli Mücadele sonrası Cumhuriyet’i kuran kadrolar ise gözleri önünde yaşanan felaketler nedeniyle bölünme ve parçalanma korkusunu hiçbir zaman aşamadı. Onlar aşamadığı gibi bu korku “Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur” düsturu ile gelecek nesillerin de iliklerine kadar işletildi. Dahası iç düşmanlar yaratmakta da hiç geri kalmadık.

Okul yıllarımı düşünüyorum da, aldığımız eğitim nedeniyle tüm dünyanın bize düşman olduğuna samimiyetle inanıyordum. Dünyanın okullarda anlatıldığı gibi olmadığını bugün biliyorum ama hala öyle sanan milyonlar var.

İngiltere’de başbakanlık ve dışişleri bakanlığı yapmış olan Lord Palmerston (1784-1865) "İngiltere’nin ebedi dost ve düşmanları yoktur, değişmez çıkarları vardır" diyerek devletlerin işleyişi ile ilgili acımasız ama gerçekçi bir tespit yapar. Bunu sadece emperyalizmin ruhu olarak anlamak bir yanılsamadan ibarettir. Benzer bir haksızlık Makyavel için de yapılır. Makyavel’in Prens’te ortaya koyduğu düsturlar Makyavel’in ürettiği şeyler değil tarihsel birikimin ona........

© Karar