Toprağa verdik canım annemi

Canımdan can gitti, özümden öz aktı aman ne çare?

Kırıldı kanadım kolum, garip oldum aman ne çare?

Bizim bağlardaki üzümler heç oldu aman ne çare?

Yıllarım gözümün önünden bir bir geçti aman ne çare?

Gözyaşlarım toprağa gücendi aman ne çare?

Sarmaşıklar boynuma dolandı aman ne çare?

Bizim eller yâd eller oldu aman ne çare?

Dağıldı ne varsa aman ne çare?

Gün geceye döndü aman ne çare?

Yüreğimde acı acı zılgıtlar hiç susmadı aman ne çare?

Çocukluğumun Çeşnigir Köprüsü hisseder içimdeki yangıyı, Asi Nehri bilir acıyı

Neredesiniz dumanlı dağlar? Ağrı Dağı’nı alıp gelin, yarama vurun keskin bıçağı durdurun gözyaşlarımı

Kavruldum amman amman susuz kaldım ey yağmur, ey rüzgâr nerede kaldınız?

Kurtlar, kuşlar amman amman dağ, taş amman amman

Kavruldum, susuz kaldım da dönüp dolaşıp yine özüm ateşe su serpti, varlığım acıyı sarıp sarmaladı…

******

Anneciğim çocukluğumdan bugüne kadar hep........

© Karar