Kamburlarımızdan biri sorgulama ve eleştiri kültüründen yoksunluğumuzdur. İnsanlığın nihai amacı erdemli, huzurlu ve mutlu olarak yaşamaları ve onlara bu hayatı sağlayacak olan iyi ve âdil toplum ve yönetimlerin oluşturulmasıdır. Bu amaca ulaşmanın birinci şartı ise bireylere ve toplumlara yüksek bir ahlak eğitiminin verilmesidir. Bu yüksek ahlaka ulaşmanın birinci şartının da bir sorgulama ve eleştiri kültürünün geliştirilmesi olduğunu savunuyorum. O nedenle de kültürümüze ve bugünümüze eleştirel bir yöntemle bakmaya çalıştığımı yazılarımı takip eden değerli okuyucularım fark edecektir.

Eleştirel bakışın hedefi, en genel anlamıyla ‘doğru’yu ve ‘iyi’yi bulmaktır ve bu öncelikle ahlâkî bir sorumluluktur. Kur’an’ın “büyük hayır” (Bakara 2/269) diye nitelediği ‘hikmet’in kültümüzdeki asıl anlamı da “doğru olanı bulmak ve iyi olanı yapmak”tır. Çünkü bütün zamanlarda fıtratı bozulmamış bütün insanlar için bilimde amaç doğru olanı bulmak, ahlakta amaç iyi olanı yapmaktır. Kur’ân-ı Kerîm’in nihai amacı da insanlığı inançta doğru olana, ahlakta iyi olana ulaştırmaktır.

Bir iddianın, bir fikrin, bir bilgi ve uygulamanın bilimde doğru, ahlakta iyi olup olmadığı ancak onun sorgulanıp eleştiriden geçirilerek o konuda aklın ikna olması ve vicdanın rahatlamasıyla kesinlik kazanır. Bu açıdan “sorgulama ve eleştiri rahmettir.” Sorgulama ve eleştiri ise aklın ve vicdanın Allah’tan başka herkesten ve........

© Karar