Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması ile başlayan protestolar ve nihayetinde boykot, Türkiye siyasetinde üslup, söylem ve reaksiyon bağlamında yeni bir dönemin işaretçisi.

İktidar tarafı son gelişmeleri, Gezi dönemi benzeri bir anlatıyla değerlendiriyor ancak bu anlatının pek ikna edici etkisi kalmadı. Ana istikametiyle bugünkü protestolarda, Gezi döneminde olduğu gibi radikal grupların kanaat önderliği yok. Gençlerin üslup ve söylemleri Gezi dönemi nefret söyleminden de bir hayli farklı.

İktidar maruz kaldığı bu protestoyu eski reflekslerle okumak ve çözmekte ısrar ediyor ve iktidar tarafında, yaşanan sorunun eski yöntemlerle çözülemeyeceğini söylemeye cesaret edecek birileri yok. İktidar yandaşı kanaat önderleri çözüm sunmak yerine eski üslup ve söylemi tekrar ederek sıra savıyor. Tepkileri toptan ret eden yandaş üslubu, hükümete bir fayda sağlamıyor bilakis protestoların ahlaki meşruiyetini arttıran bir etkisi var. İktidar tarafı protestoları ve protestocuları toptan yok saymak yerine, anlamaya çalışmaktan çok uzak.

***

İktidar yanlısı kanaat önderlerinin oluşturmaya çalıştığı kamuoyu baskısının, hükümetten........

© Karar