Hırs kelimesi harese kökünden geliyor. Siz de duymuşsunuzdur, bir deve çölde günlerce su içmeden durabiliyor, ancak bu develerin çölde çok sevdikleri bir diken var. Ondan vaz geçemiyorlar…

Bu dikeni yedikleri zaman ise ağızları kanıyor, tuzlu kan da diken ile birleşince onlara daha şehvetli geliyor, kanadıkça yiyorlar, yedikçe ağızları kanıyor.

Eğer önüne geçilmezse bu vazgeçememek deveyi öldürüyor, işte buna da harese deniyor.

Hırsın türediği kelime harese, aslında ölümü, yok oluşu anlatıyor özünde.

Hırsın yok edici gücü sadece sahibi için olsa neyse, bazen toplumu bile tehdit ediyor.

Şu sıralar, siyaset kurumunun hırslarının gençlerimizi, ülkemizi, geleceğimizi nasıl hırpaladığını izliyoruz.

Ancak hukuksuzluk gittikçe artarken hiç beklenmedik bir şey oldu, gençler sokağa çıkıverdi hem de yıllar sonra.

20’li yaşlardaki üniversiteli gençler, AKP iktidarında kendi tercihlerine yapılan değişik müdahaleleri görerek büyüdüler.

Kılıklarına kıyafetlerine, içecekleri biraya karışılıyordu, sürekli yasaklar getiriliyordu. Festivalleri, konserleri yasaklanıyordu. Üniversitelerindeki kutlamaları iptal ediliyordu. Üniversitelerine polis giriyordu, gaz yiyorlardı, sabaha karşı kapıları kırılarak evlerinden alınıyorlardı, yurt bulamıyor, artan kiralar karşısında çaresiz kalıyorlardı.

Üç öğün yemek parasını denkleştirmede zorlanıyorlardı.

Yasaklar, yoksulluk, hukuksuzluk…

İmamoğlu, sabırlarını taşıran damla........

© Karar