Adalet Bakanı Yılmaz Tunç kamuoyunda büyük hayal kırıklığı yaratan 10. Yargı Paketini “vatandaşlarımızın adalete olan güvenini en üst noktaya taşıyacak” sözleriyle sundu “Hukukun üstünlüğünü esas alan, gecikmeyen ve öngörülebilir bir adalet sistemi vizyonuyla” çalışmalarına devam edeceklerini söyledi.

Bakan Tunç 10. Yargı Paketi’ye yetinmedi, “Türkiye Yüzyılını Adaletin Yüzyılı yapacağız” vaadinde bulundu.

Yok, ben Bakan Tunç’un 10. Yargı Paketinin fazileti hakkındaki sözü üzerine yazmayacağım. Adalet konusundaki yüksek volümlü ‘Adaletin Yüzyılı yapacağız” vaadi üzerine de yazmayacağım.

Sonuçta adalet, yargı, hukuk, hukukun üstünlüğü alanlarında en kallavi vaatleri Bakan Tunç’un selefi Sayın Abdülhamit Gül yapmıştı. Okunabilecek bütün meydanları arş-ı âlâyı titretircesine okumuş, geriye söylenecek tek bir söz bırakmamıştı.

Gül’ün bakanlığı döneminde verdiği vaatlerin dörtte biri gerçekleşseydi, söylediği on sözünden birini uygulamaya koydursaydı bugün mesela en basit örnekle cezaevlerinde bu kadar doluluk olmazdı.

Bakan Gül’e göre “2019 yılı yargıya güven yılı” olacaktı. (28 Şubat 2019)

Bakan Gül’e göre “Aslolan tutuksuz yargılamaydı, tutuklama istisnai” bir durumdu, hakimler “deliller toplanmış, yeri yurdu belli, kaçma şüphesi olmayan kişilerle ilgili ‘hadi tutuklayayım” dememeliydi. (10 Eylül 2020)

Gelişigüzel tutuklamalarla büyük mağduriyetler oluştuğu için Adalet Bakanlığı “tutuklama için somut delil şartı” getiriyordu. ( 9 Mart 2021)

Ceza İşleri Genel Müdürlüğünde düzenlenen toplantıda yargıçlara şöyle seslenmişti:

“Bırakın adalet yerini bulsun, isterse kıyamet kopsun, bizim yargıçlardan, yargı mensuplarından beklediğimiz budur. Şu ne der bu ne der, adliyeye gelen insan şöyle telkinde bulundu, şu nasıl bakar, konjonktüre uygun mu? Arkadaş yargı konjonktüre bakmaz, yargı hatıra bakmaz, yargı birilerinin dediğine bakmaz, dosyaya bakarak vicdanınıza göre karar verin.” (12........

© Karar