Trump adına tam bir “One men show” şeklinde geçen Mısır - Şarm el Şeyh günlerinde oraya katılan liderler adına içimi acıtan olaylardan birisi de, zirveye katılan 35 liderin Trump’ın durduğu platforma gelip onunla el sıkışması ve ayrılmasıdır.

Ben Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın böyle bir seremoninin parçası olmasını istemezdim. Ama o da katıldı Trump şımarıklığını besleyen bu seremoniye…

Haberleri izlerken, Trump’ın zorlaması ile Netanyahu’nun zirveye katılma ihtimaline tepki gösterdiğini ve “O varsa ben uçağımı döndürüyorum” dediğini duyduğumda bunun yeni bir “Ona minute” jesti olduğunu düşünmüş ve mutlu olmuştum.

Ama, açık söylüyorum, o Trump şımarıklığına da tavır koymak gerekiyordu ve gerçekten zirveye katılan liderler adına hiç de onurlandırıcı bir olay değildi o.

Eminim, herkesin içinde, Erdoğan’ın içinde de bir burukluk kalmıştır o manzaradan…
Trump’ın övgülerine gelirsek…

Yaşadığımız “Trump’lı günler”de, herhalde en dikkat çekici olgulardan biri de “Trump’ın övgüleri”dir.

Trump, bu geziye İsrail’den, Knesset’ten Netanyahu ve Gazze katliamına katılan komutanları överek başladı.

Sonra geçti Mısır’a… Sisi’yi övdü, Erdoğan’ı övdü, Temim el Sani’yi övdü…

Erdoğan’ı epey bir zamandır övüyor. Bazen “Ne zaman başım sıkışta onu yanımda gördüm” diye övüyor, bazen “Güçlü bir ordusu var” diye, bazen “Suriye’de iyi iş çıkardı” diye…

Ama biliyoruz ki Trump, Erdoğan’ı över.

Bir dünya gücünün liderinin, sizin liderinize karşı övgüsü – yergisi önemlidir. Ona “Dostum” demeyi önemsiyorsanız, onun övgülerini de “dostluk” ekseninde görebilir, önemli bulabilirsiniz.

Ama ülkeler, bu tür jestleri değerlendirirken, söz konusu liderlerin psikolojisini ve beklentilerini de........

© Karar