Her zaman evimiz olan otobüse Yunanistan Yanya'dan binerek Makedonya'da bulunan Manastır'a doğru yola çıktık. Çok heyecanlıyım; zira ilk defa Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve yüce gönüllü insanın okuduğu okula gideceğim. Onun çıktığı merdivenlerden çıkacağım, O'nun gezdiği yolda yürüyeceğim ve O'nun gördüğü manzaraya şahit olacağım. Bunları düşünüyordum otobüs yolculuğunda.

Artık geldik ve otobüs park alanına girdi. Önümdeki insanların otobüsten inmesini bekledim ve yavaşca otobüsten indim. Kocaman bina, kocaman tarih ve kocaman insanları yetiştiren okul önümdeydi. Durdum ve "Allahım bu okulda okuyan birine tarihi değiştirecek görevi verdiğini dünya bildi de ülkemde bunu görmezlikten gelenlere araştırma, okuma ve vicdan ver!" dedim kendi kendime. Bundan sonra babamın dediği bir söz geldi aklıma: "İnsanlar, bir şeyden çıkarı olmadığı süre sana sadıktır." derdi.

Şimdi kapıdan içeri giriyorum. Basamakları saymaya başladım. Otuz ikinci basamakta ikinci kata çıktım. Her ne hikmetse sola döndüm ve on adım attım ve kapıdan içeri girdim. Onca fotoğraftan gözüme duvardaki bir yazı takıldı. Okumak istedim, ancak Arapça veya Osmanlıca olduğu için okuyamadım ve haliyle anlayamadım!........

© Karadeniz'de sonnokta