seksenli yılların ortasında eski valiliğin karşısında bi emlak büromuz vardı

her ne kadar profesyonelce emlakçılık yapmıyorsak da arada arzuhalcilik arada da alım satım işleriyle iaşemizi temin ediyorduk

büronun tam karşısında kaldırımın köşesinde belediye tarafından dikilen fidan

gelen giden uşak beşik tarafından kırılıyor bi türlü yeşerip boy vermesi engelleniyordu

dört bi tarafını korumaya almış olsak da nafile

ne yapsak ne etsek fayda etmedi

bi gün babacığıma dedim ki;

-baba ben buraya dikenli bi akasya ağacı dikeceğim

ve de o korkuluklar dahil etrafına da hiç bi şey sarmayacağım

o da bana sen bilirsin deyip gidip köyden bir dikenli akasya ağacı temin ettim

çukuru kazıp ağacı dikmeye koyuldum

arada gelen giden eş dost soruyor;

-hayırdır bakri efendi ne dikeceksin o açtığın çukura?

elma erik ya da kiraz ağacı dikeceğim dediğimde;

-hiç kentte meyve fidanı olur mu?

diyerek söylenirlerdi

e peki sizce ne dikeyim dediğimde ise çam........

© Karadeniz'de sonnokta