bizim deniz karadeniz:
üzerine sinmiş milyonlarca insanın kokusuyla baktım tepkisiz duruyor
çarşaf gibi sessiz sitemsiz ve mavinin tüm tonlarını üzerinde barındırsa da
arada gerek yağmur sularından ve de gerekse ayın gel-git kuvvetinden köşeye sıkıştırılmış kedi gibi gelip kıyıları tırmalıyor
arada da mevsim dönüşlerinde o da bu ritüele birebir uyum sağlıyor dörtnala koşan yağız atların ağzından fışkıran köpükleri getirip bağrıma çarpıyor
bazı zamanlarda kahveringiden yeşile tam bir renk cümbüşüne dönüşüp birisi boğazlıyor da çığlık çığlığa bağırıyor........
© Karadeniz'de sonnokta
