Schrijver

Om toch een houvast te hebben tussen alle overdreven assertieve medeburgers, wendde ik mij tot het oprapen van lege blikken.

Op de derde vrijdag van augustus zat ik ’s ochtends op een bankje aan het water. Onder donkergrijze wolken waaide het hard, toch leek het voorlopig droog te blijven. Ik bevond mij aan de rand van de Utrechtse flatwijk Kanaleneiland, op het fietspad achter het bankje trapten verbeten Hollandse koppen tegen de wind in. De harde gezichtsuitdrukkingen deden me denken aan de almaar grimmiger wordende strijd om het bestaan, over een maand was het........

© Joop