Fransa’nın taşra kasabalarından birinde doğan genç Pere, kaderin oyunuyla İzmir’e gelir. Fransızca öğretmeni olarak bu şehre adım attığında, belki de hayalini bile kuramayacağı bir serüvenin içine çekileceğini bilmiyordu. Çünkü İzmir, onun yalnızca mimari eserlerinin değil, kalbini taşıyan bir aşkın da ebedi mekânı olacaktı.

1880’lerin başında, Pere, İzmir’in Levanten ailelerinden Russo ailesinin evine misafir olur. Bu evde, sardunyalarla bezenmiş balkonların ve taş duvarların içinde genç Anais ile tanışır. Anais, Russo ailesinin en küçük kızıdır. Pere’nin gözünde, İzmir’in güneşi onun gülüşünde, rüzgâr ise onun sesiyle yankılanmaktadır. Ancak görevini tamamlayan Pere, ülkesine geri döner. Anais’i ardında bıraksa da, yüreğinde taşıdığı bu aşk, onun İzmir’den uzaklaşmasına asla izin vermez.

Bir yıl geçer… Ama ne İzmir unutulmuştur ne de Anais. 1882 ya da 1883’te Pere, soluğu tekrar İzmir’de alır. Bu sefer, kalbinin çağrısına kulak vererek geri dönmüştür. Ve 1884 yılında, Anais ile evlenerek yalnızca aşkını değil, İzmir ile kaderini de birleştirir. Artık İzmir, onun sadece bir geçiş durağı değil, sonsuz ilham kaynağıdır. Pere, taşları birleştirerek İzmir’in ruhunu inşa eden bir mimar, şehri zamanla ve aşkla yoğuran bir........

© İz Gazete