menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

Ölüm bir nefes ötemizde, tıpkı parmaklıklar gibi

10 8
20.04.2025

Okuyanların ‘köşe yazıların buram buram üzüm kokuyor’ diye dile getirdikleri yazının bu haftaki adresi Artvin Merkez'de yer alan ‘Limit Pub’ diye çok tatlı bir yer. Ay be canım okurlar, okumayanlar, biz ne zaman keyfimizden, hani şöyle bir Karadeniz turu olsun deyip gezebildik ki? Gezmelerimiz bile biz hayata dair planlar yaparken, hayatın önümüze 'dank' diye koyup ’al yaşa’ dediği şeylerden ibaret sanırım. Ben kendi kendime hafta başında muhteşem bir hafta planlayıp, hatta planlarıma sadık kalacağıma kendim bile inanmayıp, sadık kalmam için Zeynep Noter önünde antlar verip, sözler içtim su niyetine.

İçtik içmesine de hafta daha hafta sonu gelmeye yüz tutmadan, tutacak yüzü kalmadığını anlayıp görevini sanki başka gündemlere devretti bir anda… Sevgili müdürümsü, müdürden öte canım, bizlerle hani şöyle yarın motive toplantısı tadında ama biraz üzüme biraz eriğe düştüğümüz bir gün planlayalım diye plan çabaları güderken, kendi gündemimiz ve bağlı olduğumuz bir sürü kocalardan ibaret hayatımızda, biz plan gününü değil plan günü gelip bizi buldu sanki. Burada bile tutturamadık velhasıl. Bir süredir

üzerine konuştuğumuz gecenin jübilesini bizden bağımsız gündemlerin mavimsi renklerine emanet edip başka motiveli, dertleşmeli buluşmalara deyip kapattık geceyi. Biz kapattık geceyi kapatmasına da gündüzlerin kekremsi griliği sardı haftanın kalan günlerini.

Bu haftanın en trajikomik olayına ucundan değinip devam edelim. ‘Ucundan değinelim’ dediysem de altını üstüne getirsek ağlayacak halimize gülmek dışında başka bir faydası olmadığı için.

"Ne için yaşıyoruz? Güvenlik yok, iş yok, gelecek yok, hukuk yok, anayasa yok, yaşıyoruz. Bu yaşamak çok kutsal, öyle mi? Öyle değil,........

© İz Gazete