Bu yazıyı yazmaya başladığım günden bir gün öncesi 6 Şubat Kahramanmaraş başta olmak üzere, Adıyaman, Kilis, Diyarbakır, Gaziantep, Osmaniye, Şanlıurfa, Adana, Malatya, Hatay gibi birçok şehrin etkilendiği bir depremin sene-i devriyesi.

Gündem kaybettiklerimiz olunca başka bir şey dökülmüyor sayfaya. Her ne kadar sayfa beyaz olsa da kıymetli zamanınızdan çalıp on dakikayı, karalara boyayacağım bembeyaz sayfayı. Ben karaya boyayacağım sizler de pembe görünümsü hayatlarınızdan on dakikanızı hatırlamaya ayıracaksınız. Ne yazan bana iyi gelecek bu on dakika, ne okuyan sizlere.

Kendi sabah sohbetlerimizde, masabaşı, ayaküstü ya da toplu taşıma sohbetlerinden bir gün sonra, yine saçma bir olaya denk gelip bu kadar da olmaz dediğimiz günün bir gün sonrası, aşkımızdan dem vurup dertlendiğimiz iki üzüme düşüp ağladığımız günden bir gün sonra, borç telaşına, icra derdine düştüğümüz yarın olmayacak diye baktığımız ve korkudan uyuyamadığımız günün birkaç saat sonrası, yarının umutsuzluğunda boğulup bir taraftan umut yaratmak azmi ile gecenin bir vakti çalıştığımız günden birkaç dakika sonra.

Tüm bu yazdıklarımdan sonra sayısını hala bilmediğimiz gerçek sayısı tarih kitaplarında hiçbir zaman yer alamayacak canlarımızı yitirdik.
Öyle bir yitirdik........

© İz Gazete