Uzun zamandır toplum olarak çok talihli sayılmayız fakat o cümleden sonra bir daha kendimize gelemedik. O atın o Üsküdar’ı geçmiş olma dedikodusu tüm dengemizi bir anda alt üst etti sanki. Sonrası mı? Sonrası hep bir bilinmezlik hep bir ‘aman aleme ne olursa kaleme de o olur’ edası ile hafif bir kendine gelir gibi ufak bir cilveleşme, hafif bir flörtleşme derken mutlu sona yaklaşamadan benden geçti der gibi totomuzun üstüne oturma halinden ileriye gidemedik.

Şahit olduğum kadarıyla garip bir toplumuz, ülke yıkılır altında kalırız milyonlarla bahsedilir sayımızdan. Bana mısın demez, sabahına günaydın der güne devam ederiz. Yarın olur bir beyaz güvercinin kanadına zarar geldi diye ayağa kalkar, bir ağacın dalı kırıldı diye ülke yıkarız. Bu orantısız hallerimiz, bu ani öfke patlamalarımız, bu biriktirip bir anda yangın olup ertesine sönüşlerimiz, ağır ağır dolup saniyede taşışlarımız her bitti dediğimizde imdadımıza yetişse de, yarı yolda bırakmaktan öteye gidemez oldu. Kimisinin tebessüm ederek tepki vereceği kimisinin ‘ayyyy ahlaksız’ diyeceği bir şeyle örnek vermem gerekirse. Her defasında bu kez kesin oldu dediğimiz başarısız bir ön sevişmeden ileriye gidemez hale geldik.

Başladığım cümleden devam etmek isterim. Atı alan Üsküdar’ı ha geçti ha geçecek. Herkes bir yan sıradaki arkadaşından kopya çekmek için hazırda bekliyor. Herkes bir diğerine bakıyor ne tepki verecek diye. Tepki verenler bir kesim tarafından taşlanıyor, tepki vermeyenler kesimin diğer yarısı tarafından atılıyor sokağın en ortasına. Her bir kesim dişlerini çıkarmış, dişine göre bir kurban arıyor adeta. Hiç kimsenin bir diğerine tahammülü kalmaması bir tarafa yaşadığımız her şeyin tek sorumlusu karşısındaki gibi davranıyor.
Başı açık kadının türbanlıya, kapalı kadının açık olan hemcinsine milim tahammülü yok. Biri diğerini Arap ülkesine öbürü batı ülkelerine kovuveriyor bir anda. Dilimize pelesenk olmuş adeta ‘madem böylesin bilmem şuraya defol git’ cümlesi. Ülke üzerimize zimmetli gibi, tapusu babamızdan kalmış gibi def ediyoruz bize benzemeyen diğerini.

Biz bize benzeyen diğer sınıfdaşımız ile uğraşaduralım. Madem zevk alıyoruz birbirimizi yiyelim gitsin. Biz, bizim gibi aynı şartlarda yaşayan, aynı........

© İz Gazete