Alışılmış olmak farklı olmadan toplum içinde sırıtmadan yaşamamızı desteleyen bir sistem içinde büyüyoruz…
Etiketler ve taktığımız maskeler üzerine bu hafta yazım, eğer dilim biraz sert olursa şimdiden verdiğim rahatsızlık için özür dilerim…
Henüz küçük bir çocukken ilk etiketlerimizi ailelerimiz yapıyor…

“Bu çocuk çok yaramaz” sözünü inceleyelim;
Yaramaz kelime anlamı olarak işe yaramaz anlamını taşıyor. Küçücük bir çocuğa bu çocuk işe yaramaz, bu çocuktan bir şey olmaz diyoruz aslında…
İlk etiketi böylece yemiş oluyoruz!

Hareketli çocuk, hoplayıp zıplayan, merak eden, karıştıran, dünyayı keşfetmek için heyecan duyan küçük bir insan. Sürekli engeller çıkar karşısına “yapma, yeter, sus biraz, azıcık otur, düşersin hoplama, elleme “ sürekli engellenir çocuklar…

Okul çağına gelince artık büyüdün okula başlayacaksın ile devam eden cümlelerin sayısı artar. Okula başlar okulda sınıfında ki diğer çocuklar ile kıyaslanmaya başlar. Beş parmağın beşi bir değil........

© İz Gazete