Sosyal belediyecilik de neymiş?
Bunların temelinde içme suyu götürmek, kanalizasyonla pissuyu almak, çöp toplamak, yol yapmak, kent içi ulaşımı sağlamaktır. Kentler büyüdükçe yıllar içinde belediye gelirleri arttı ve belediyeler kamu hizmetlerini yerine getirmek için birçok tesis kurmaya hatta baraj yapmaya bile başladılar. Toplu taşıma için otobüs yerine metro yapmaya da başladılar.
1970’li yıllarda CHP’li belediyeler tanzim satış mağazaları açmaya başladı. İzmir İhsan Alyanak döneminde buna önayak oldu. Zaman içinde kreşler açıldı, yoksul ailelere yardım da yapıldı. Ardından semt kütüphaneleri ve dikiş, boya gibi beceri kursları da açıldı.
Belediyelerin bir başka görevi de imar planlarını yapmaktı. Büyükşehir ve ilçe belediyeleri kentsel nazım planını birlikte oluşturdular. Ancak bu durum AKP’nin iktidarında değiştirildi, İmar ve İskân Bakanlığı, şimdiki adıyla Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı dilediği yere dilediği planlamayı yapar hale getirildi. Bunun nedeni belediyecilik anlayışındaki farklılaşmaydı. Özetle sosyal belediyecilik yerine, yani halka hizmetin ön planda olduğu bir anlayışın yerine kent........
© İz Gazete
