Enkazlar ve yığınlara aldırmadan kurulan sofralar vardır benim sokaklarımda.

Kuru ekmekler kırılır, parçalanır sonra ıslatılır yiyebilmek için. Ekmek bulmak bile çok zahmete sahiptir. Yıkılan evler arası kandiller süsler iftarlarımızı. Beraberlik vardır benim sokaklarımda. Az rızıkla, çok kazanlar kaynatılır. Tüm Dünya’nın ayrılıklarına inat kardeşlikler yaşanır benim sokaklarımda.

Ramazan en kolay burada geçer. Yiyeceğin zor bulunduğu yerlerde çeşit derdine düşülmeden sahurlar kurulur benim sokaklarımda. Bölüşmenin en güzeli olmayan tabaklarda yaşanır. Kimse sormaz kaç çeşit var bugün sofrada? Evde olan değil elde olan ne varsa gelir sofraya. Çünkü ortada yaşanacak bir ev kalmamıştır.

Şimdi yardım lazım benim sokaklarıma. Öyle birkaç kutu yiyecek, biraz sudan bahsetmiyorum. Uçakları, özgürlük göndermeli topraklarıma. Bir türlü bulamadığı medeniyeti burada bulmalı.

Öyle birkaç parça giysi değil. Yaşama hakkı dağıtmalı bütün sivil toplum kuruluşları. Nefes hakkı bir parça.

Güneşimizi kapatmayan barikatlar kurulmalı. Denizlere açılan pencerelerimizi süslemeli insanlık. Canavarların aşmasına mâni engeller........

© İstiklal