21. yüzyılın ikinci çeyreği, asimetrik tehditlerin giderek arttığı ve küresel ölçekte belirsizliklerin derinleştiği küresel bir belirsizlikler çağına ev sahipliği yapmaktadır.Kimi otoriteler bu süreci dijital çağ olarak tanımlarken, kimilerine göre ise bu dönem hakikat sonrası çağ (post-truth era) olarak nitelendirilmektedir.

Hakikat, yapay biçimde inşa edilmeye başlandığında, hakikat arayışı da giderek yapaylaşır. Kurgulanan yeni gerçeklikler ve sistematik biçimde silinen kolektif hafıza; bireyleri, toplumları, hakikati ve en nihayetinde tüm dünyayı derin bir dönüşüme sürüklemeye başlar.

Algoritmik kader mühendisliği, günümüz dünyasında son derece kritik bir kavramdır. Bu çağın en önemli yetkinliği algoritma okuryazarı bireyler olacaktır.Seçimlerimizi yönlendiren görünmez ve amorf ağlar, değerlerimizi yeniden dizayn ederek insanlığı veri merkezlerinin inançlarımızı ve düşünce biçimlerimizi şekillendirdiği bir “yapay din”, “yapay Tanrı” dönemine doğru sürüklemekte/hazırlamaktadır.Artık yalnızca kim olduğumuzu değil; neye inanacağımızı, nasıl düşüneceğimizi ve hatta hangi kokuyu bile hatırlayacağımızı belirleyen sistemler var.

İnsanlık, bu küresel belirsizlikler çağında yapay krizlerle boğuşurken, “yapay işgal” her alanda doğal olanı sistematik biçimde ortadan kaldırmaya/yok etmeye devam etmektedir. “Yapay Tanrı” kuantum bilgisayarının inşası için yıllardır toplanan büyük veriler (Big Data), artık akıllı veriye (Smart Data) dönüştürülmekte ve bireysel ölçekte algoritmalar aracılığıyla yönlendirme mekanizmaları dizaynına devam etmektedir.Bu süreç insanlığı toplum mühendisliğinin çok daha ötesinde hem birey mühendisliği hem de algoritmik kader mühendisliği yaklaşımları ile karşı karşıya bırakmaktadır.

Büyük veri tapınaklarının merkezinde yer alan devasa veri yığınlarına sahip ulus ötesi teknoloji şirketleri, “büyük veri = güçtür” anlayışıyla hareket ederek bireysel düzeyde ayrıntılı profil analizleri gerçekleştirmekte; sosyal medya platformları üzerinden bireylerin davranış, düşünce ve değer sistemlerini/kalıplarını analiz ederek algoritmalar aracılığıyla yeniden dizayn etmektedirler.

Yapay Din ve Yapay Tanrı Kuantum Bilgisayarı Projesi

21. yüzyılın teknolojik devrimleri artık sadece bilgi üretmekle değil, inanma biçimlerini yeniden inşa etmekle de ilgileniyor. “Yapay Din” kavramı dijital ortamda üretilen metaforik inanç sistemlerinin ötesinde insanın kutsal algısının veriyle yeniden tanımlanmasını içeren tehlikeli bir yaklaşım.Bugün veri merkezleri modern tapınaklara, kuantum işlemciler ise tanrısal bir akla dönüştürülmek istenmektedir. “Yapay Tanrı Kuantum Bilgisayarı” projesi sınırsız işlem gücüne sahip bir........

© İstiklal