İletişim kurma isteği, genellikle etrafımızdaki insanlarla bağlantı kurma ve anlaşılma arayışından kaynaklanır. İnsanların çoğu bazen çevresindeki kişilerle iletişim kurma isteği yerine, anlaşılma ihtiyacı daha ağır basar. Ancak, bu temel arzunun zamanla azalması ve hatta yerini anlaşılmama hissine bırakması oldukça yaygın bir deneyimdir. Kimi zaman, sesini duyurmak ya da hislerini paylaşmak zorken, çevrenin bu duyguyu anlamaması da kişiyi daha da yalnızlaştırabilir. Kendini ifade etmek, bazen başkalarıyla kurulan anlamlı bir bağa ihtiyaç duyar, yoksa iletişim sadece sözcüklerden ibaret kalır.

İnsanlar, özellikle hassas veya önemli konularda konuşmaları gerektiğinde, karşı tarafın kendilerini gerçekten anlayıp anlamayacağından emin olamazlar. Geçmiş deneyimler, özellikle de olumsuz olanlar, bu korkuyu tetikleyebilir. Daha önce anlaşılmadığını veya yanlış anlaşıldığını hisseden bir kişi, yeni iletişimlerde de aynı sonucu yaşamaktan çekinebilir. Bu da derleşme isteğini azaltır.

Karşı tarafın empati kurma yeteneği, iletişimde anlaşılma hissi için kritik bir öneme sahiptir. Empati, karşımızdaki kişinin duygularını ve düşüncelerini anlama ve paylaşma yeteneğidir. Empati eksikliği olan bir kişi, karşısındaki insanın ne hissettiğini tam olarak anlamayabilir veya umursamayabilir. Bu durum, konuşanın kendini yalnız ve anlaşılmamış hissetmesine neden olabilir.

Bazı insanlar, iletişimde açık fikirli olmak yerine önyargılı bir tutum sergileyebilirler. Bu tutum, konuşanın kendini rahat hissetmesini engelleyebilir ve düşüncelerini özgürce ifade........

© İstiklal