Dinimiz İslam’a göre; “kâ­fir, münafık, günahları açıktan işleyen ve bi'dat ehli, sapık” olanların dışında fasık bile olsa ölmeden önce tövbe etmiş olması ihtimali göz önünde bulundurularak hiçbir Müslümanın ölümünden sonra kötülüklerini söylemek caiz değildir.

Peygamber Efendimiz(sav); "Ölülerinizin iyiliklerini, güzelliklerini anın ve kötülüklerini söylemeyiniz." Buyurmaktadır. (Tirmizi, Ebu Davud)

Amacım, yazıma konu ettiğim iki kişinin arkasından konuşmak olmayıp insanların dünya hayatında yaptığı işlerin ahirete yansımaları üzerinde durmaya çalışarak ölmeyenlerin öleceklerinin şuurunda olmaları, ahirette kendilerine kazanç getirecek işleri yapmaları için hasbihal etmektir.

Yazıma geçmeden önce hidayet üzerine ölen herkese Yüce Rabb’imden rahmetiyle muamele etmesini niyaz ederim.

Biz kimin hidayet üzere yani Müslüman olarak öldüğünü bilemeyiz; ancak, dünya hayatında kesin olarak iman etmediklerini ikrar edenler ile inkarcılar hakkında zahire göre Müslüman veya değil hükümde bulunabiliriz.

Şunu kesin olarak ifade edeyim; insanı dinden çıkaracak söz ve davranışlarda bulunanlar ile inkarcıların arkasından rahmet dilemekte kesinlikle caiz değildir.

-Yazıma konu ettiğim bu iki kişi kim?

İlki kendi çapında biri olan esasta teyzemin oğlu “dayı” diye hitap ettiğim, yıllarca Konya Uluırmak Kur’an Kursunda binlerce talebeye kitabımız Kur’an-ı Kerimi öğretmiş Mehmet Ali ŞAVKU hoca; diğeri ise tahmin edeceğiniz gibi Türkiye çapında büyük bir üne sahip arabesk müzik sanatçısı Ferdi TAYFUR.

Her ikisi de 79 yaşındaydı ve bir hafta arayla Perşembe gün vefat ettiler. Dayımın cenazesi kendi çapında kalabalık olmasına rağmen büyük bir vakar ve sakinlik; Ferdi Tayfur’un cenazesinde akrabaları arasında kavga ve sevenlerinin........

© İstiklal