Elbette ki, bir ülkeyi yönetmek kolay değil, oldukça zordur.

Azıcık ülkemizin yaşadığı sorunları bir göz önüne getirip düşünelim; ekonomi, iç ve dış güvenlik, adalet, eğitim, sağlık, dış politika daha birçok yönetim alanı…

Bir de farklı halk gruplarının beklentilerine cevap verebilmek, çıkar gruplarını bertaraf edip adaletli ve dengeli yönetim ortaya koyabilmek oldukça zordur; çünkü, alınan bazı kararlar bir grubu memnun ederken öbür grubu memnun etmeyebiliyor.

Ayrıca, günlük sorunları çözmeye çalışırken toplumun özellikle de gençlerin geleceğini sağlam zeminlere oturtmak için sürekli zihinsel çaba içinde de olmak gereklidir.

Bazen ülkeyi yönetenlerin durumunu göz önüne getiriyor, hem bu dünyadaki hallerine hem de öbür dünyada yaşayabileceklerini düşününce içimden iyi ki ülkeyi yönetmiyorum diye bir iç huzur yaşıyorum.

Bir ülkeyi yönetmek olağanüstü sorumluluk gerektirmektedir.

Kul hakkı ihlalinin ihtimali olan yönetim kademelerinde bulunan insanlar gece gündüz çalışmaları gerektiği gibi fırsat buldukça secdeye kapanıp kul hakkına girebileceği her türlü davranışı için Allah(cc)’tan af dilemeli ve gözyaşı dökmelidir.

Abartmıyorum yöneticiliğin vebalinin büyüklüğünün bir şuuruna varabilseler Allah(cc) korkusundan yemeden içmeden kesilirler!

Unutmayalım, sorumluluğu büyük olan işin sevabı da günahı da büyük olur!

Yönetim kademesinde bulunmuş bazı devlet yöneticileri kendi çocuklarının yerine geçmesini “bir aileden bir kurban yeter” diyerek istemezler.

İyi de arkadaş, ülke ve kurumları yönetecek dürüst, adalet ve liyakat sahibi şuurlu insanlar yönetimden kaçarlarsa ne olacak ülke ve insanımız hali diyebilirsiniz.

Çok haklısınız da günümüz şartları adil ve merhamet sahibi yöneticilerin işini iyice zorlaştırmaktadır. Yönetilen halk kitleleri adil yöneticilerin işini kolaylaştıracakları yerde zorlaştırmaktalar.

Büyük........

© İstiklal