Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!

Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak

Necip Fazıl Kısakürek

Bu yazımın başında da sonunda da şiir var.

Evet şiirle başladık.

Üstadımız Necip Fazıl’ın bir şiirinde ifade ettiği bir husus ile başladık.

Kalabalıkların çıkmaz sokağa bilinçsizce girdikleri şiirde anlatılıyor.

Kalabalıklar, çıkmaz sokaktadır. Onlara takılan, onlarla birlikte hareket edenler çıkmaza girerler.

Kalabalıklar denildiğinde aklınıza nicelik, sayı ve miktar (kemiyet) gelsin.

Halbuki toplum dediğimizde nitelik, etki (nüfuz) ve keyfiyet (kalite) sözkonusudur.

Kalabalık nüfusu, toplum nüfuzu ifade eder.

Bizim maksadımız sırf nüfus olmamalıdır. Nüfus ile birlikte nüfuz (etkililik ve kalite) olmalıdır.

Buraya kadar daha çok tanım ve açıklamalar yaptık.

Şimdi gelelim asıl söylemek istediklerimize.

Kalabalıklara güvenilmez. Onlar bir toplum değildir. Onlar trafikteki hepsi sağa-sola giden ve farklı hedefleri olan araçlarda seyahat edenler gibidir. Trafikteki rastgele araçlar ve içindekiler kalabalıktır. Ancak trafikte bir konvoy görürseniz, bunlar aynı maksada doğru gidiyorsa onlar kalabalık değil, bir cemiyet, topluluktur.

Trafikte seyreden araçlar içindeki insanlar kalabalıktır, güvenilmezdir. Ancak trafikteki konvoy belirli ve........

© İstiklal