İçimizde devinip duran acılar bir türlü dinmiyor ki içimizi susturup da başka şeyler düşünelim. Aldığımız her haber içimizdeki merhamet duygusunu biraz daha incitiyor.

Merhamet kelimesinin ilk çağrışımı rahmettir. “Merhamet edene Rabbin rahmeti vardır.” buyuruyor Peygamber Efendimiz. Kalbin en hassas noktasıdır merhamet. En yumuşak hali, en içten yanı.

Kalbimiz sürekli acılarla sınanıyor. Neredeyse rahat bir nefes aldığımız zamanlar yok artık. Dünya bir acılar ülkesi oldu. Sadece kendi çevremiz değil, şehrimiz, ülkemiz ve bütün dünya bitip tükenmek bilmeyen acıları yaşıyor.

Merhamet duyguları işte böyle zamanlarda sürekli bizimle beraber. İçimiz titriyor, boğazımıza kocaman bir yumruk gelip oturuyor. İşte bütün bunlara şükretmek gerek. İnsanlığımızın en eşsiz belirtileri bunlar. İnsanlığını yitirmemiş insanlara ihtiyacımız var.

Dünyanın acısını ortak bilmek gerek. Dil, din, ırk ayrımı yapamaz merhamet. Kanadı kırık kuş da içini acıtmalı insanın, yolunu kaybetmiş bir serçe de. Dünyanın bir ucundaki çocuğun ağlamasıyla da içi dolmalı insanın, komşusunun evladının ağlaması da içine dokunmalı.

Acılarla en çok da çocuklar yüz yüze geliyor. Savunmasız, suçsuz ve günahsız çocuklar çağın acımasız yüzüyle karşılaşıp yarı yolda kalıyorlar. Ayakları takılıyor, oyun nedir bilmiyorlar ve dünyanın........

© İnsaniyet