şehirler kurulup yıkılıyor

göğsümün tam ortasında

artık bir çöl genişliyor

içimin duldalarında

bütün köşeler yasaklanmış bana

elleri bağlı bir katil bekliyor

tüm çıkmaz sokaklarda

tırmandığım merdivenler çürümüş

ellerimdekiler dökülmüş

ceplerimdekiler kaybolmuş

ne koymuşsam yüreğime

bulamıyorum yerinde

bu hurafeler çağında

haramiler saklıyorum

içimin menfezlerinde

zincirler koparken

suların bendi yıkılırken

paslı demirler içinde çarpıyor kalbim

intihar artığı şarkıları dinlerken

yalnızlık........

© İnsaniyet