İZMİR, 4 TEMMUZ 85,

“SEN TEK BAŞINA DEĞİLSİN”

ABDULKADİR BULUT

İç sayfadaki başlığın sonuna (II) rakamı konulmuş. İlki 1976’da basılmış. YAZKO bu konudaki bilgiyi kitabın “Sunu”sunda açıklamış. 1984 baskılı elimizdeki ikinci kitap ilkinin ikinci bölümü olarak “düşünülmüş” ve “bazı nedenlerden okurla karşılaşma olanağı bulama”mış. Böyleyken, “Yazarın öteki yapıtları” başlığını taşıyan künyedeki listede bahsedilmiyor ilkinden. Burada bahsedilenler ise ikincisi çocuk romanı olmak üzere şiir kitaplarından oluşuyor: Kahveci Güzeli, Üveyikler Göçerken, Yakımlar, Acılar Yurdumdur, Gözyaşları da Çiçek Açar, Yurdumun Şiir Defteri…

Sen Tek Başına Değilsin Abdulkadir Bulut’un “1965-1970 Şiirleri”nden oluşturulmuş. İçindekiler listelenmemiş. Fakat saydım, 61 sayfalık kitapta 38 başlık yer alıyor. Bu dışsal bilgileri kayıt altına aldıktan sonra muhtevaya eğileyim:

Şiir bir av, şairlik avcılık… İlk şiir olan “Şiirin Doğuşu” (s. 9) ile takip eden “Av Ülkesi” (s. 10, 12, 14) başlıklı metinlerden yola çıkarak düşüyorum bu kaydı. “Şiir ağır bir sesti eskiden/bir kemandı hançeremden kalma/yüzüme alırdım kuşluk vakti/kuşluk vakti hep ava çıkardım” dizeleriyle başlayan ilk şiir, şairliğin metaforik karşılığının avcılık olduğunu söyler gibidir. Nitekim “Av Ülkesi” başlıklı ikinci metinde “o vakit av ülkesine girerim”, “ben hep av ülkeme sığınırım” (s. 13) dizelerine rastlarız. Bu arada av, avcı, av ülkesi metaforları sonraki sayfalarda da perde perde karşımıza çıkmaktadır:

“büyüterek gözlerini ve avını

istemler o uzun dönüşünü” (s. 16)

“soyut bir denizdir avcı

güneşlerin güneş olduğu yerde” (s. 35)

“ben hep ağarttım av gülümü

soğuk........

© İnsaniyet