6 Mayıs 2025 Cuma günü minberde hutbe okuyan hatip, daha önce hiçbir hatipte görmediğim bir şey yaptı: Âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîf metinlerini ve meâllerini okurken, sesinin olağan tonunu değiştirip daha etkileyici, daha tok, daha vurgulu bir edâya büründürüp o cümlelerin hutbenin öteki cümlelerinden ayrı ve üstün olduğunu hissettirmiş oldu. Böylece minber, sanki bir tiyatro sahnesine döndü.

Önce onun bu davranışını yadırgar gibi oldum. Cuma Hutbesi’nde böyle artistik bir gösteriye gerek var mıydı? Bu tonlama farkı, dinleyen cemaatte bir yapmacıklık algısına, samimiyetsizlik şüphesine yol açmaz mıydı? Hutbenin ilerleyen bölümlerinde hatibin bu oyunculuğu tekerrür ettikçe olumsuz yaklaşımım yumuşamaya, eleştirel bakışım değişmeye başladı. Allah’ın kelâmını ve Peygamber’in sözünü başka sözlerden........

© İnsaniyet