Geçtim artık ben bu dünyadan… Heveslerimi, hayallerimi ve umutlarımı derleyip topladım, karton bir kutuya sığdırıp üzerini bantladım. Duruyor şimdi evin bir köşesinde…

Artık umudum yalnızca ötelerde… Sonsuz bir okyanusa salarsam gemimi bir gün, demir atmadan ilerleyeceğim nereye gittiğimi bilmeden. Belki karşıma Cennetler çıkar hiç ummadığım yerden…

Oysaki böyle değildim ben… Herkesin âşık olacağı bir müzik eseri gibi olacaktı hayatım. Hani gözlerini kapatır dinlersin ya o eseri, ruhun erir gider, kuşlar havalanır ya sonra........

© İnsaniyet