“Aklı beşer nisyan ile malûldur” derler. Yani insan aklı unutmaya meyillidir, insan çabuk unutuyor…
Unutmanın arkeolojik kazısını yapan bilim; hatırda tutmanın, unutmamanın insanoğluna pek cazip gelmediğini söyler. Unutuş bir virüs gibi insanlığın hafızasındaki kimi bilgi-işlem merkezlerini bozmaktaymış.

Bu durum daha çok yaşanan acılar için geçerli sanki… Oysa unutmamak gerekir. Çünkü unutmak, umudu kaybetmek anlamına gelir biraz da.

***

Yaşanan acıları unutmak eğiliminde olan insan, buna bir tepki olarak mı yazıyı icat etti? Bunun için mi; ‘yazı toplumların hafızasıdır’ dedi? Her ne sebeple olursa olsun, iyi etti… İyi ki tarih var, iyi ki tarihin hafızası var…

Bugün yaşananlar ve insanlığın hafızası olan tarihe kaydediliyor. Bir gün bugün de tarih olunca bugünün kısır döngülerinden, at gözlüklerinden arınarak yaşananlar daha net değerlendirilebilecek. Her şey bu günden daha net, daha berrak, daha şeffaf hale gelecek.

Çünkü tarih var, hafıza var.

***

Tarih bize dondurucu kışların ve bunaltan yazların hep sürüp gitmediğini, yerini bir gün mutlaka bahara, bıraktığını öğretti. Bugünün boğucu sıcakları da bir gün bitecek… Biz yetişsek de bitecek, yetişmesek de. Kanın, canın, açlığın ve yoksulluğun üzerenden rant sağlayanlar da rüzgarın peşine takılmış bir yaprak gibi çekip gidecek.

Çünkü tarihin........

© İlke TV