Upuzun bir zamandır cinneti, usun etmeye çalışan metinler okuyorum. Ekranlardan beklentim yok, farkında mısınız haberler aygır gibi oturuyor göğsümüze! Korkunç olan, kamusal alanı da işgal eden zorba dil, iletişimi çöküntüye uğratıyor.

İyicil olan ne? Ya boğazımıza kadar inen top kayıplara ne demeli.. Bir çöküntü fotoğrafçısı olarak yakın geçmişimizde kalan, uçuşur gibi duran, kimine göre filizlenen emek konusunda, iki parmak bulanmış zihnimle bir izlek bırakmak istiyorum.

Canım sıkkın, gömleğimi dört ucundan tutup çekiyor. “Görüşmeyelim bir daha” diyor sokağın dili. Hem neden kaçıyor ki, aşıya mı ihtiyacı........

© Hürses