Türkiye’de siyasal muhalefet her zaman yargıyla kavga ederek iktidara geliyor gibi görünüyor. Dolayısıyla yargı iktidara geldikten sonra da “ehlîleştirilmesi” gereken bir güç odağı olarak görülüyor. Ehlîleştirilen yargı devletin yerleşik iktidarının koruyucusu olarak bu sefer yeni muhaliflerle kavgaya tutuşuyor. Bu bir kısır döngü olarak sürüp gidiyor. En azından yaşım yettiğince gördüğüm, şahit olduğum durum bu.

Böyle bir siyasal sistemde, yargı yerleşik iktidarın aygıtı ya da ortağı gibi hareket ediyor. Bu sebeple hukukun üstünlüğünden söz etmek mümkün olmuyor. Hukukun üstünlüğünden söz edemediğimiz yerde demokrasimiz de hep kusurlu oluyor: Vesayetçi ya da seçimsel bir demokrasi, hatta giderek “rekabetçi otoriter” tanımına uyan bir siyasal sistem.

Buradan nasıl çıkılabilir? Sanırım mevcut yargı sisteminde iş yargı mensuplarının meslekî bir bilinç, etik........

© Hür Fikirler