Yapay zekâ tarafından üretilen hukuki analizler ve dilekçeler, arama motorlarını ve veri tabanlarını doldururken, "Model Çöküşü" olarak bilinen bir riskle karşı karşıya olunabilir. Bu döngü hukukçuları entelektüel bir kısırlığa ve mesleki tembelliğe sürükleyebilir.

Hukuk uygulaması, yapay zekanın (YZ) sunduğu verimlilik artışını hızla benimsedi. Artık dilekçe taslakları hazırlamak, emsal kararları özetletmek veya karmaşık mevzuatı analiz ettirmek için büyük dil modellerine başvurmak gün geçtikçe sıradanlaşan bir eylem haline geldi. Bu teknolojik kolaylık, mesleki zamanı daha verimli kullanmaya olanak tanıyor gibi görünse de, madalyonun diğer yüzü, hukuk bilgi ekosistemimiz için önemli bir tehdit barındırıyor olabilir.

Tehlikenin adı: Otoreferansiyel Kısır Döngü

Mekanizma basittir:

1. Hukukçular ve içerik üreticileri, YZ kullanarak hukuki makaleler, analizler ve içtihat özetleri üretir.

2. Bu sentetik içerikler, hukuki haber sitelerinde, bloglarda ve akademik platformlarda hızla yayılır.

3. Google gibi arama motorları ve hatta hukuk veri tabanları, bu yeni üretilmiş, akıcı ve "ikna edici" metinleri tarayarak dizinlerine ekler.

4. Bir sonraki nesil YZ modelleri eğitilirken, internetten çektikleri bu "yeni" hukuki veriler, artık büyük oranda önceki YZ modellerinin ürettiği sentetik metinlerden oluşur.

İşte bu noktada, "Model Çöküşü" olarak bilinen olguyla karşı karşıya kalınabilir.

Fotokopinin Fotokopisi: Hukuki Nüansın Kaybı

Bu durum, bir fotokopinin sürekli olarak tekrar fotokopisini çekmeye benzer. İlk birkaç kopya orijinaline benzese de, her yeni kopyada detaylar kaybolur, parazitler artar ve görüntü bulanıklaşır. YZ modelleri, eğitim verilerindeki istatistiksel olasılıklara göre çalışır. İnsan verisi, çok geniş bir yelpazede........

© Hukuki Haber