Modern devlet yönetiminde ekonomik dinamizm ile hukuk güvenliği arasındaki dengeyi sağlamak, idare hukukunun en çetrefilli alanlarından biridir. Özellikle Türkiye Varlık Fonu (TVF) gibi stratejik kurumların, piyasa şartlarında hızlı hareket edebilmesi adına esnek bir yapıya kavuşturulması anlaşılabilir bir idari tercihtir. Ancak bu esneklik arayışının anayasal ilkelerle ne ölçüde uyumlu olduğu hususu, hukukçuların ve yargı organlarının titizlikle incelemesi gereken bir alandır.

Anayasa Mahkemesi’nin 5 Aralık 2025 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 17/6/2025 tarihli, E.2022/91, K.2025/133 sayılı kararı, bu denge arayışında önemli bir hukuki rehber niteliğindedir. Yüksek Mahkeme, TVF ve iştiraklerine tanınan bazı geniş kapsamlı muafiyetleri, hukuk devleti ilkesi ve denetim mekanizmaları açısından değerlendirerek, yasa koyucuya yeni bir perspektif sunmuştur.

Hukuki Belirlilik İlkesi ve Muafiyetin Sınırları

Karara konu olan düzenlemelerden biri, 6741 sayılı Kanun’un 8. maddesiyle TVF ve bağlı şirketlerinin, kamu kurumlarına uygulanan genel mevzuat ve kısıtlamalardan istisna tutulmasını öngörmekteydi. Buradaki temel hukuki sorun, söz konusu istisnanın sınırlarının net çizgilerle belirlenmemiş olmasıydı.

Anayasa Mahkemesi, kararında........

© Hukuki Haber