1- Giriş:

Bu makalemizde, Türkiye’de en çok işlenen suçlar arasında ilk beşte yer alan dolandırıcılık[1] suçunu nitelikli hali olan internet/bilişim dolandırıcılığı türünü inceleyeceğiz. Dolandırıcılık, hileli davranışlarla bir kimseyi aldatıp, onun veya başkasının zararına olarak, kendisine veya başkasına bir yarar sağlayan kişilerce işlenen suçtur[2]. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunda (TCK) dolandırıcılığın basit hali tanımlanmış, nitelikli halleri sayılmıştır. İnternet /Bilişim dolandırıcılığı da, dolandırıcılık suçunun nitelikli hallerinden biridir.

2- İnternet/bilişim dolandırıcılığı ve örnekleri:

TCK madde 158/1-f’de düzenlenen dolandırıcılık suçunun “Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle” işlenmesi hali (internet/bilişim dolandırıcılığı) mevzuatta nitelikli hal olarak düzenlenmiş olup, çağımızın getirdiği internet ortamında en çok işlenen suç türlerinden biridir. Kanun koyucu bu nitelikli hali düzenlerken, “…Bilişim sistemlerinin ya da birer güven kurumu olan banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması, dolandırıcılık suçunun işlenmesi açısından önemli bir kolaylık sağlamaktadır. Banka ve kredi kurumları açısından dikkat edilmesi gereken husus, bu kurumları temsilen, bu kurumlar adına hareket eden kişilerin başkalarını kolaylıkla aldatabilmeleridir.” şeklinde gerekçelendirmiştir[3]. Bu tür dolandırıcılıkta internet vasıtasıyla kişinin iradesi sakatlanmakta hileye düşürülmekte, menfaat ise banka aracılığıyla temin edilmektedir.

Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10.03.2021 tarih 2017/32343 E. ve 2021/2719 K. sayılı kararında, “…Sanığın, sahibinden.com adlı internet sitesinde cep telefonunu satışa çıkardığı, müştekinin telefonun 1000 TL’ye anlaşarak 500 TL’sini teslimden sonra olmak üzere 500 TL’lik kısmını bankadan havale yapması daha sonra sanığa müştekinin ulaşamaması neticesinde gerçekleşen eylemin nitelikli dolandırıcılık olarak kabulü gerekir” şeklindedir.

Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 21.01.2020 tarih 2017/11721 E. ve 2020/625 K. sayılı kararında, “…Katılanın, Ankara’da internette gördüğü bir Finans Şirketinin numarasını arayarak adına kayıtlı taşınmazların ipotek ettirmesi şartıyla kredi talebinde bulunduğu, bu kredi işlemleri görüşmeleri sonucunda kendisinden masraf olarak 5270 TL para talep edildiği, kendisinin bu parayı Garanti Bankasından sanıklardan Reha’nın hesabına yatırdığı, daha sonra sanıklara ulaşamadığı, Sanık Reha’nın hesaptaki yatan parayı Sanık Cevat’a gönderdiği, bu suretle….dolandırıcılık suçunun nitelikli halinin işlendiği” şeklindedir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.10.2014 tarih 2013/729 E. ve 2014/434 K. sayılı kararında, “…Sanıkların keşide yeri gösterilmeyen sahte bir çek vermek suretiyle katılandan hayvan satın aldıkları somut olayda, bankanın maddi varlığı olan çekin suçta araç olarak kullanılması nedeniyle eylemin, TCK’nın 158/1-f maddesine yazılı banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kabul edilmelidir” şeklindedir.

Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 01.12.2020 tarih 2017/26070 E. ve 2020/11642 K. sayılı kararında, “…Sanığın,........

© Hukuki Haber