Ben mi abartıyorum?

Merhaba Yeşim hanım. Ben 48 yaşında evlenmiş, ayrılmış bir çocuk babasıyım. 31 yaşında daha önce çok kötü iki evlilik yapmış bir çocuk annesi bir hanımla bir yıldır beraberim. Çok güzel bir ilişkimiz var. Sanki ikimiz de birbirimizi yıllardır tanıyor gibi çok güçlü bir bağımız oluştu. Yaş farkından dolayı ailem sürekli bu hanımı rahatsız etti. Bir kez ayrılmayı denedik hem ben hem o birbirimiz olmadan yapamayacağımızı anlayıp, tekrar görüşmeye başladık. Maddi durumu iyi olan biri değilim. Emekliyim ve çalışan bir insanım. Çok sevdiğimden dolayı benim göremediğimi başka insanlar mı görüyor? Onun da beni çok sevdiğinden adım gibi eminim. Bir sıkıntım daha var, ben onun üstüne titrerken o sevgisini çok belli etmiyor. Sözleri ve eylemleri çok farklı, yazılı ve sözlü olarak bana bağlılığını sürekli ifade ediyor. Ama eylemde henüz bir şeyini görmedim mesela birkaç aydır yalnız yaşamama rağmen bir yemek yapmasını bekler insan, ne yediğimi çok fazla sormuyor, sonuçta yemek yapmayı bilmediğim için ağırlıklı olarak hamurlu yiyecekler yiyorum. (Bunun gibi birkaç örnek…) ya da ben mi abartıyorum, doğru yolda mıyım, yanlış yolda mıyım karar veremiyorum. Değerli tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkür ederim.

Yeşim Tijen’in........

© HTHayat