Artık çok mu geç?

Yeşim Hanım merhaba; yazılarınızı severek takip ediyorum özellikle yazı diliniz muhteşem. Ben de size kendimle ilgili bir durumu anlatmak istiyorum. Bir kadın düşünün; 25 yıllık evliliği boyunca hep ailesinin merkezinde yaşamış, eşiyle birlikte büyümüş, çocuklarını büyütmüş… Şimdi çocuklar kendi hayatına dağılmış, ev sessizleşmiş, kadın bir sabah kahvesini içerken fark ediyor kimse ondan bir şey istemiyor; kimseye yetişmek zorunda değil. O da kendini tanımıyor; ne ister? Ne sever? Kimdir? Bunları hatırlamıyor bir bakıyor yalnız kalmış, aynada yeni görmeye başladığı kadını tanımaya çalışıyor. Şimdi sizce bir ömrü başkalarının ihtiyaçlarını tamamlamakla geçirirken insan kendi eksikliğini fark ettiğinde artık çok mu geçtir?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum; kadını yaşatan hayal gücü, imkanları ya da kocası kadardır. Bunların hiçbirinde artı bir durum yoksa o kadına vah da vah… Çünkü evlenip çoluk çocuğa karıştıktan sonra hayatın içinde uzun bir süre kendinizi kaybedeceksinizdir. Malum ne kadar çok çocuğunuz varsa o kadar çok hayatın içinde kaybolursunuz. Tabii ki bu durum kişinin ne........

© HTHayat