Türk tasavvuf düşüncesinin kurucularından olan Hoca Ahmed Yesevi’nin İslamiyet yorumu korku ve cezaya değil, aşk ve irfana vurgu yapar. O insanlara sevgi, hoşgörü, ilim ve irfana giden yolları gösterir. O’na göre gerçek âşık Allah’a Allah için aşkla ibadet eder. Bu yönüyle Yunus Emre Hazretlerine de ilham kaynağı olmuştur:

Aşkın kıldı şeyda beni, cümle âlem bildi beni

Kaygım sensin gece gündüz, bana sen gereksin sen! (Hikmet: 35)

Geniş bir hoşgörü ve insan sevgisinin ağır bastığı bu ekolün (mektebin) temel özelliği ilahi aşkı öne çıkarmasıdır. Daha sonra Horasan’ın üç ereni diye adlandırılan Yunus Emre, Mevlana ve Hacı Bektaş-ı Veli’de ortaya çıkacak olan bu vurgu, Türk Halk Sûfizmi’nin en karakteristik özelliği olacaktır.

Arapça ve Farsça bilmesine rağmen hikmetlerini Türkçe söylemiştir. Hikmet adını verdiği şiirleri daha sonra Divân-ı Hikmet adlı eserde toplanmıştır. Bu eser dini, tasavvufi ve ahlaki öğüt ve hikâyelerden oluşan didaktik bir eserdir.

İslam'ın değerlerini Türk kültürünün değerleri ile kaynaştıran Yesevi öğretisi, özellikle bozkırda yaşayan Türk boylarının İslamiyet'i benimsemesini kolaylaştırmıştır. Kendisi, Hikmetleri........

© Hedef Halk