Hayatımda gördüğüm en kalabalık cenaze törenlerinden biriydi 13 Ağustos 2014'te şahit olduğum.

Beşiktaş'ın efsane başkanı Süleyman Seba'nın son yolculuğuna uğurlanış töreniydi bu.

Hayatını geçirdiği Akaretler'deki sonradan Süleyman Seba Caddesi olarak ismi değiştirilen Spor Caddesi'nde iğne atsan yere düşmezdi! İnönü Stadı'ndaki törende de öyle...

Sadece kalabalık olması değildi bu cenaze töreninin özelliği. Katılanların çeşitliliği idi.
Doğal olarak Beşiktaşlılar vardı elbette ama...Galatasaraylılar da vardı, Fenerbahçeliler de... Trabzonsporlular da vardı, Bursasporlular da...
Hemen her takımdan kişiler, tanınmış isimler oradaydı.

Spor dünyası oradaydı, siyaset ve sanat dünyası da... Akaretler'de çöp kutularından kağıt toplayan çocuklardan tutun da ülkenin en önemli iş adamları da...

Tanıdığı tanışmadığı hemen her insanda iz bırakmıştı Süleyman Seba...

Ağlayanlar, ağlamamak için kendini zor tutanlar...

Öyle bir kalabalık vardı ki... Herkes el atmak istiyordu tabutuna.

Yaşarken arada mırıldansa da Necip Fazıl'ın şu iki mısrasını;

“Cenazemde olmasın çelengim, top arabam
Tabutumu taşısın dört tam inanmış adam.”

On binlerin omzundaydı tabutu.

Peki nasıl olmuştu bu?

Elbette ki Süleyman Seba'yı Süleyman Seba yapan sadece sahalarda alınan sonuçlar, kupalar değildi. Yaşam tarzıydı. Olaylara bakış açısıydı. Efendiliğiydi. Otoriterliğiydi. Bugünkülerin yaptığı gibi öyle asık suratla gezerek,........

© HalkTV