Hayat bazen bizi hüzünle sınar, bazen de umulmadık bir sevinçle kuşatır. Hz. Ya‘kūb’un hayatı da bunun en güzel örneklerindendir. Yûsuf Suresi’nin 96.-97. ayetleri, Hz. Ya‘kūb’un yıllarca gözyaşı döktüğü oğluna kavuşmadan hemen önce yaşadığı mucizevi bir anı anlatır. Gömlek, yüzüne dokunduğunda gözleri açılan bir babanın, yıllar önce söylediği “Ben size, Allah tarafından sizin bilmediğiniz şeyleri bilirim, demedim mi?” (Yûsuf 12/96) sözünün haklı çıktığı bir anı… Ancak bu iyileşme, sadece fiziksel bir iyileşme değildir, aynı zamanda kalbin de aydınlanmasıdır. Bu yazıda söz konusu iki ayeti daha yakından inceleyecek, bir babanın sabrı, oğullarının pişmanlığı ve ilahi rahmetin nasıl tecelli ettiğine şahit olacağız.

Hüzünden Sevince: Hz. Yusuf’un Gömleği

Bir zamanlar oğullarının Hz. Ya'kūb’a getirdiği Hz. Yûsuf’un gömleği (Yûsuf 12/18), Hz. Ya'kūb’u üzmüştü. Getirilen Hz. Yûsuf’a ait olan ikinci gömlek Hz. Ya'kūb için bu sefer sevinç kaynağı oldu: “Müjdeci gelip de gömleği onun yüzüne koyunca hemen gözleri açıldı. (Yakub) dedi ki: Ben size, ‘Allah tarafından sizin bilmediğiniz şeyleri bilirim.’ demedim mi?”(Yûsuf 12/96). Hz. Ya'kūb’un “yüzüne” gömleğin atılmasından kastedilen şey, üzerine........

© Haksöz