İsrail’in Gazze’ye yönelik başlattığı vahşet ve katliamlar; insanoğlunun tanık olabileceği en barbar yöntemlerle devam ediyor. Abluka altına alınarak bir açık cezaevine dönüştürülen Gazze’de okulların, hastanelerin, camilerin, çadır kentlerin bombalandığı; çocukların, kadınların, yaşlıların, gazetecilerin, yardım gönüllülerinin hunharca katledildiği bir soykırım yaşanmaktadır. İsrail askerleri harabeler arasında hayatta kalabilmek için yorgun ve aç bir şekilde kilometrelerce yürüyerek belirlenen yardım noktalarına ulaşan sivilleri oracıkta vuruyor, öldürdükleri çocukların taklidini yapıyor, aynı şekilde öldürdükleri kadınların çamaşırları ile pozlar veriyor ve tüm bunları kaydederek sosyal medyada paylaşmaktan çekinmiyor.

Dünyanın gözleri önünde cereyan eden bu vahşete karşı sergilenen sessizlik, insanlık onurunu topluca ayaklar altına alınarak çiğnemektedir. Batı’nın insan hakları ve uluslararası hukuk naraları, iş İsrail’e geldiğinde suspus olmaktadır. İsrail’in işlediği savaş suçları, her defasında ‘meşru müdafaa’ gerekçesi ile aklanmakta; kurbanlar değil, bu katliam şebekesi korunmaktadır. Evet, Batı dünyası, İsrail’in suçlarını değil, Filistin’in nefes almasını sorun olarak görmektedir.

Uluslararası hukuk ve insani normlar İsrail için askıya alınmış durumda. Batı dünyasının bu çifte standartlı tutumu ve İslam dünyasının suskun, dağınık ve etkisizliğinin hüküm sürdüğü bu manzaranın ortasında Filistin halkının gösterdiği direniş, sadece topraklarını savunmanın değil, insanlık onurunu ayakta tutmanın da adıdır. Kuşatılmış, aç bırakılmış, bombalarla çevrilmiş bir halkın susmaması; teslim olmaması, tarihe düşülen bir vicdan ve onur kaydıdır. Aynı zamanda bu mesele yalnızca Gazze’nin değil, bütün insanlığın vicdan sınavıdır.

Bu katliam şebekesi Lübnan’a, Suriye’ye, Yemen’e ve son olarak da İran’a doğrudan saldırmıştır. Gazze’deki soykırım, aslında İsrail’in yürüttüğü çok daha geniş ve sistematik bir saldırı dalgasının........

© Haksöz