İyi ki bu deprem oldu
Bir gün öncesinde sinyal vermeye başlayan belim dün sabah uyandığımda beni yatağa çakmış, bırakın seyahat etmeyi evde salondan mutfağa yürümek işkence haline gelmiş olmasa İstanbul sallanırken Meclis’teki 23 Nisan resepsiyonuna katılmak üzere Ankara’ya gitmek için ya hazırlanıyor ya da yola çıkmış olacaktım.
Ama planımı ağrılarım yüzünden iptal etmek zorunda kaldım ve saat 12.53’te arkamda sıcak su torbam ile boylu boyunca yatarken karyolam sallanmaya başladı…
Önce yanımda uyuyan bizim tembel Pamuk sandım.
Arada sırada hareket eder Pamuk Hanım.
Genelde ya yemek ya tuvalet ya da temizlenmek için.
Büyük bir ciddiyetle patilerini yalamaya başlayınca genelde yatak epey sallanır.
Ben başta Pamuk yine öyle sandım. Sağdan sola dönmek işkence olduğu için bakamıyorum da…
Sonra içeriden kızların sesleri geldi.
Bir de ne göreyim, ellerine ayakkabılarını almışlar panik içinde bir yandan beni çağırıyor diğer yandan asansöre koşuyorlar.
O sırada 13 saniye geçmiş ki sarsıntı bitti.
Evde tatbikat yapın
Çocuklara defalarca deprem konusunda konuşma yaptığım halde hala refleks olarak asansörle kaçmayı düşündüklerine........
© Habertürk
